14.12.10
Querido bancario
8.12.10
27.10.10
Dime
¿Y si hay guerra, amor, qué haremos?
Si desaparece lo más básico,
si la luz sólo viene dos horas al día,
si cortan las comunicaciones.
Si, en definitiva, un día ya no te puedo ver a través de esta ventana,
¿qué consuelo nos quedará entonces?
¿Dónde guardar este sueño mutilado?
¿Dónde llorarnos?
¿Dónde gritar sin ser oídos, sin levantar sospechas?
¿Dónde mirarnos sin ser vistos, sin alertar a nadie?
¿Cómo hacernos callar?
¿Cómo hacernos vivir?
¿Cómo resistir este dolor que infecta todo lo que toca?
¿Cómo?
14.10.10
8.10.10
7.10.10
FWD:
Por Bárbara Alpuente
(nadieesperfecto@yodona.com)
21.9.10
Fwd:
Love in low resolution
Miss Guisante posted a photo:
There are many ways to love but at the end love is fall in love with someone's brain
12.9.10
Ilusión
ilusión.
1. f. Concepto, imagen o representación sin verdadera realidad, sugeridos por la imaginación o causados por engaño de los sentidos.
2. f. Esperanza cuyo cumplimiento parece especialmente atractivo.
3. f. Viva complacencia en una persona, una cosa, una tarea, etc.
4. f. Ret. Ironía viva y picante.
Pero estoy deseando volver a empezar.
P.D. Nuevas lecturas:
http://www.dosisdiarias.com/
http://www.senoritapuri.com/
http://barbijaputa.blogspot.com/
6.9.10
2.9.10
S
Como una canica.
Suave, ligero, frágil, fascinante al mirarlo con detenimiento en su torsión interna.
Bonito.
Congelado.
Difícil de archivar.
Fácil de llevar a cuestas.
Y sin embargo inútil para la mayoría de las cosas.
Inerte si yo no lo impulso.
Pero en movimiento al más leve roce.
Fácil de perder si no te importa.
Y sin embargo es sólo un fragmento de algo.
Tan poca cosa en realidad.
Tan tonto.
Como una canica.
26.7.10
Por 25 pesetas...
Y rizando más el rizo, ¿la santa M.I., lo hace porque de verdad cree que no van a hacer nada, o porque quiere aumentar la tasa del matrimonio forzado (si son fieles a sus ideales) y del crecimiento vegetativo de nuevas almas que canten y propaguen nuestra fe?
14.6.10
Happiness
9.6.10
5.6.10
Pregunta retórica 01
Ains...
(aunque siempre puedo volver a ver "Iron man 2", o "Robin Hood", o las dos, vamos...)
25.5.10
21.5.10
Hoy el post es de Iván (Reguera)
Señor juez
http://ivanreguera.blogspot.com/2010/05/senor-juez.html
que en el día de hoy, cansado de vivir,
me decido a causar mi baja. (…)
Ya me comprende usted, que le voy a explicar
si aquí, en este redil, juzgar es sojuzgar
y de eso sabrá usted un rato.
Cuando leí la noticia creí que vivía en Uzbekistán y no en España. Un juez abre juicio oral a Javier Krahe por unas imágenes peligrosísimas. Se mostraron en una entrevista de la tele, a la que Javier va tanto como yo al fútbol. Las imágenes pertenecían a un corto rodado en el 78 (¡!) en el que nos enseñaba a cocinar un Cristo para dos personas. Toda la cuchipanda troglodita se hizo eco enseguida. El corto escandalizó tanto que hasta el magnate Polanco, el dueño de la tele, se rebotó. Javier molestó a rojos y a azules, a todos. A uno por su poder, a otros por su fe. Ahora un juez establece que Javier debe hacer frente a una fianza de, atención, 192.000 euros. Dice el texto que la fianza puede ser avalada con posesiones del cantautor. Cuando leí la palabra “posesiones” junto a su nombre me dio la risa.
Javier ha sido castigado por tenerle “repelús a Jesús”, como dice su magnífica canción Los caminos del señor. ¿Y ahora qué? Se me ocurren dos cosas: futuras protestas frente al juzgado. O algo mejor: rodar el remake: un nuevo Cristo al horno. Rodarlo, montarlo y enviárselo al juez y a Centro Jurídico Tomas Moro. Ánimo, Javier.
Puedes ver las veces que os dé la gana el corto de Javier AQUÍ.
Puedes leer al artículo de Bosco Palacios sobre el tema AQUÍ.
Escrito el jueves 20 de mayo de 2010.
13.5.10
No tengo más remedio que admitir que...
(FUENTE: http://www.eljueves.es/2010/05/13/zapatero_tonto_del_culo.html)
Zapatero es tonto del culo
Perdón, hay una error en el titular. Lo que en realidad queríamos decir es: «Zapatero es tonto del puto culo»
No somos economistas, que esto vaya por delante, pero tenemos una ligera sospecha de lo que pasa cuando pides que la gente gaste para superar la crisis y, al mismo tiempo, recortas sueldos, congelas pensiones y subes el IVA. Mira tú que a lo mejor (a lo mejor, eh) la cosa no se supera y nos pegamos una hostia de campeonato.
12.5.10
30.4.10
27.4.10
25.4.10
22.4.10
5.4.10
Si antes me gustaba esta canción...
...imagínate ahora con Toby Stephens dentro (por cierto, me acabo de enterar de que es hijo de Maggie Smith, con razón...)
28.3.10
Pequeños goces
La brisa entrando por debajo de mi caftán de lino azul.
Oír un "hola, guapa" sincero de una compañera al volver al laburo.
La primera paella de mi hermana Plaity (digna heredera del dicho familiar, "Pescao cabezudo saca mendrugo".)
El adelanto de la hora.
...
28.2.10
Otro mantra
ara que encara tinc força,
que no tinc l'ànima morta,
i em sento bullir la sang.
Ara que em sento capaç
de cantar si un altre canta.
Avui que encara tinc veu
i encara puc creure en déus (Déu)...
Vull cantar a les pedres, la terra, l'aigua,
al blat i al camí, que vaig trepitjant.
A la nit, al cel, a aquest mar tan nostre,
i al vent que al matí ve a besar-me el rostre.
Vull alçar la veu, per una tempesta,
per un raig de sol,
o pel rossinyol
que ha de cantar al vespre.
Ara que tinc vint anys,
ara que encara tinc força,
que no tinc l'ànima morta,
i em sento bullir la sang.
Ara que tinc vint anys,
avui que el cor se m'embala,
per un moment d'estimar,
o en veure un infant plorar...
Vull cantar a l'amor. Al primer. Al darrer.
Al que et fa patir. Al que vius un dia.
Vull plorar amb aquells que es troben tots sols,
sense cap amor van passant pel món.
Vull alçar la veu, per cantar als homes
que han nascut dempeus,
que viuen dempeus,
i que dempeus moren.
Vull i vull i vull cantar.
Avui que encara tinc veu.
Qui sap si podré demà.
Però avui només tinc vint anys.
Avui encara tinc força,
i no tinc l'ànima morta,
i em sento bullir la sang...
Ahora que tengo veinte años, ahora que todavía tengo fuerza, que no tengo el alma muerta, y siento que me hierve la sangre.
Ahora que me siento capaz de cantar si otro canta. Hoy que todavía tengo voz y todavía puedo creer en dioses (Dios)...
Quiero cantar a las piedras, la tierra, el agua, al trigo y al camino, que voy pisando. Por la noche, al cielo, a este mar tan nuestro, y al viento que por la mañana viene a besarme el rostro.
Quiero levantar la voz, por una tormenta, por un rayo de sol, o por el ruiseñor que debe cantar al atardecer.
Ahora que tengo veinte años, ahora que todavía tengo fuerza, que no tengo el alma muerta, y me siento hervir la sangre.
Ahora que tengo veinte años, hoy que el corazón se me embala, por un momento de estimar, o al ver un niño llorar...
Quiero cantar al amor. Al primero. Al último. Al que te hace sufrir. Al que vives un día. Quiero llorar con aquellos que se encuentran a solas, sin ningún amor van pasando por el mundo.
Quiero levantar la voz, por cantar a los hombres que han nacido de pie, que viven de pie, y que de pie mueren.
Quiero y quiero y quiero cantar. Hoy que todavía tengo voz. Quien sabe si podré mañana.
Pero hoy sólo tengo veinte años. Hoy todavía tengo fuerza, y no tengo el alma muerta, y siento que me hierve la sangre...
13.2.10
Milena no es sólo joven y bella...

http://sexperiencias.net/archives/2010/02/seducir_sin_suf.html